بازده مطلق
تعریف بازده مطلق – Absolute Return
بازده مطلق عبارت است از بازدهای که یک دارایی در طی یک بازه زمانی مشخص بدست میآورد. این معیار که به صورت درصد بیان میشود، به افزایش قیمت و ارزش یا استهلاکی توجه دارد که مثلاً یک سهم یا صندوق سرمایهگذاری مشترک در یک بازه زمانی خاص بدست میآورد. بازده مطلق از این نظر با بازده نسبی تفاوت دارد که به بازده یک دارایی خاص توجه داشته و میزان آن را با هیچ معیار یا اندازه دیگری مقایسه نمیکند.
تشریح بازده مطلق
بازده مطلق اشاره به مقدار بودجه یا وجوهی دارد که یک سرمایهگذاری بدست آورده است. بازده مطلق که از آن تحت عنوان بازده کل هم نام برده میشود، به اندازهگیری سود یا زیان حاصل شده توسط یک دارایی یا سبد سرمایهگذاری، را مستقل از هر معیار یا استاندارد دیگری اندازهگیری میکند. این بازده میتواند منفی یا مثبت باشد و ممکن است مجزا یا ناهمبسته از دیگر فعالیتهای بازار در نظر گرفته شود.
بازدههای نسبی و مطلق
بطور کلی، یک صندوق سرمایهگذاری مشترک در پی تولید بازدهای است که از دیگر رقبا یا همتایان خودش، طبقه صندوق و بطور کل بازار بهتر باشد. این نوع از مدیریت صندوق تحت عنوان رویکرد بازده نسبی به سرمایهگذاری صندوق اشاره دارد. یعنی موفقیت یک دارایی اغلب بر اساس مقایسه با یک معیار از قبل انتخاب شده، استاندارد صنعت یا بطور کلیتر عملکرد بازار سنجیده میشود.
به عنوان یک ابزار سرمایهگذاری، یک بازده مطلق سرمایهگذاری به دنبال ایجاد بازده مثبت با استفاده آن دسته از روشهای مدیریت سرمایهگذاری است که با صندوقهای مشترک سرمایهگذاری سنتی متفاوت باشد. روشهای سرمایهگذاری در بازده مطلق شامل استفاده از فروش دارایی(اغلب برای مدت کوتاه و مجدداً بازخرید آن در قیمت پایینتر)، معاملات آتی، اختیار معامله یا معاملات فیوچر، معاملات مشتقه، آربیتراژ(خرید و فروش همزمان سهام، ارز و … در بازارهای مختلف به منظور سود بردن از قیمتهای مختلف)، استفاده از اهرم مالی و همچنین داراییهای غیر متعارف میباشد. بازده مطلق بطور مجزا از دیگر معیارهای عملکردی مورد بررسی قرار میگیرد، بنابراین تنها سود و زیان در سرمایهگذاری مورد بحث مد نظر قرار میگیرد.
تاریخچه بازگشت مطلق سرمایه
شکل دادن اولین بازگشت مطلق سرمایه در نیویورک در سال 1949 به آلفرد وینسلو جونز نسبت داده میشود. در سالهای اخیر، این به اصطلاح رویکرد بازده مطلق به سرمایهگذاری در صندوقهای مشترک به یکی از روشهای سرمایهگذاری با بیشترین سرعت رشد در جهان تبدیل شده است و بیشتر تحت عنوان صندوق تامین سرمایهگذاری شناخته میشود.
صندوق تامین سرمایهگذاری
یک صندوق تامین سرمایهگذاری شکل خاصی از سرمایهگذاری به حساب نمیآید؛ بلکه نوعی سرمایهگذاری است که به عنوان یک منبع ساختار یافته و به صورت یک مشارکت محدود یا شرکت با مسئولیت محدود راهاندازی میشود. یک مدیر صندوق تامین سرمایهگذاری از طریق همکاری با سرمایهگذارانی از بیرون سازمان اقدام به جمعآوری سرمایه میکند. مدیر مربوطه از سرمایههای جمع شده برای سرمایهگذاری بر اساس یک استراتژی اظهار و اعلان شده که تنها شامل خرید سهام به مدت طولانی، مانند سهام عادی میشود، اقدام میکند.
صندوقهای تامین سرمایهگذاری ممکن است در برخی زمینههای خاص، مانند املاک و حق ثبت اختراع دارای تخصص باشند و همچنین ممکن است در فعالیتهای مرتبط با حقوق صاحبان سهام نیز درگیر باشند. در حالیکه هر کسی ممکن است در یک صندوق تامین سرمایهگذاری، سرمایهگذاری کند؛ مشارکت کنندگان بطور سنتی از دسته سرمایهگذاران معتبر و باسابقه به حساب میآیند.