آموزش ثروتمند شدن به کودکان

در محاورات روزانه معمولا متوجه نیستیم که کودکان تا چه حد به سخنان ما دقت دارند. یکی از مواردی که در همه محافل و مهمانی از آن صحبت می شود؛ «پول» است. به همین خاطر بچه ها از سنین پایین با مفهوم پول آشنا می شوند و به آن تمایل پیدا می کنند. قطعا سؤالات آنها در این باره نیازمند پاسخ های ساده و شفاف است. سپس نوبت به آموزش عملی می رسد. دادن مبالغی به عنوان پول توجیبی به بزرگ شدن و پذیرش احساس مسئولیت آنها کمک می کند.

-حضور پول در زندگی همه ما
کودکان حرف های ما راجع به پول را می شنوند، شمردن آن و پرداخت وجهی را در قبال خرید جنس می بینند؛ پس طبیعی است که به آن علاقمند می شوند. پرسش ها و صحبت هایی که راجع به پول می زنند، بی ادبانه و نابجا نیست؛ حتی اگر به نظر ما فضولی بیاید. این مسئله برای بچه ها خط قرمزی ندارد و دلیلی نمی بینند تا همیشه به آن به شکل یک معما نگاه کنند.

– هرچیز قیمتی دارد
اگر فرزندتان قیمت همه چیزهایی که در اختیار دارد را پرسید، تعجب نکنید و مطمئنا برچسب مادی گرایی به او نچسبانید. او از این راه می خواهد تا خیلی ساده، قیمت اشیاء مختلف را بفهمد و آنها را با هم مقایسه کند. پاسخ های ساده و شفاف به تدریج مقادیر مختلف و ارزش اجناس را به او می آموزد. در این صورت به علاوه خود را برای حساب و کتاب نیز آماده می کند.  

– پس انداز
وقتی از خرید یک اسباب بازی گران قیمت امتناع می کنید، فرزند کوچکتان معمولا می گوید: «بابا؛ خب شما که همیشه با کارت، پول می خرید!» مسلما زمانی که کارت اعتباری را در دستگاه خودپرداز می گذارید و مبلغی وجه دریافت می کنید، این مسئله برای بچه عجیب است و از خود می پرسد: «این پول ها از کجا می آید؟ چطوری وقتی پول تمام می شود با گذاشتن کارت در دستگاه می توان پول گرفت؟…» همه این سؤالات برایش بسیار مبهم و عجیب است. حالا نوبت شماست که به او توضیح دهید که با کارکردن می توانیم پول به دست آوریم تا خانه، ماشین، لباس، خوراکی بخریم و به گردش و مسافرت برویم. اگر می بینی که اسکناس ها به طور اتوماتیک از دستگاه خارج می شود، به این خاطر است که قبلا پول ها را در بانک گذاشته ایم و متصدی بانک، پول را در دستگاه گذاشته است. راجع به محاسبات و مخارج با او صحبت کنید.

اگر پول پول باعث بر انگیختن حس کنجکاوی او می شود پس اشکالی ندارد که راجع به نگرانی های مالی نیز مطالبی بداند. اهمیت آن از اینجا مشخص می شود که مثلا زمانی که می گویید: «دیگر حتی یک ریالی هم ندارم!»، بچه تصور می کند که خانواده به معنای واقعی فقیر شده و از فردا هیچ چیزی برای خوردن در خانه نیست. یا وقتی که می پرسد: «ما پولدار هستیم؟» بهتر است این طور به او اطمینان خاطر دهید: «عزیزم؛ ما اول باید هر چیزی که لازم داریم را بخریم و بعد اگر پولی باقی ماند می توانیم به گردش و تفریح بپردازیم.»

-بچه ها عاشق داشتن پول هستند
وقتی به نانوایی می روید، پول رابه فرزندتان بدهید تا او نان بخرد. این کار احساس غرور و افتخار را برایش به ارمغان می آورد. تا پیش از شش سالگی، پول برای بچه مانند اسباب بازی است که خیلی زود نیز گم می شود. لازم نیست پول زیادی را در جیبش بگذارید؛ چون اگر یک بار این گنجینه را گم کند، موضوع برایش بسیار ناراحت کننده و غمگین می شود.

دادن مبلغی مشخص به کودک، مسئله پیش پا افتاده و بی اهمیتی نیست. این پول علاوه بر اینکه پس انداز جزئی برای اوست، به اولین مراحل استقلال که آرزو داشته نیز رسیده است.

-درخواست پول توجیبی؛ نشان دهنده احساس بزرگ شدن
دادن مبلغی مشخص به کودک، مسئله پیش پا افتاده و بی اهمیتی نیست. این پول علاوه بر اینکه پس انداز جزئی برای اوست، به اولین مراحل استقلال که آرزو داشته نیز رسیده است. حالا دیگر در قبال پولش احساس مسئولیت می کند، نخستین گام ها را در دنیای خرید و بازار می گذارد و احساس می کند تاحدی توانایی مالی دارد. اگر تا به حال برای یک بستنی یا شکلات، مرتب اعصابتان را خرد می کرد، از این به بعد می توانید خودش را مسئول این نوع خریدها کنید. حالا اگر تمام پولش را خرج کرده است، باید منتظر بماند تا هفته آینده برسد. برنامه ریزی و مدیریت بر مخارج، استفاده صحیح از پول را به او می آموزد. در ابتدا ولخرجی می کند، اما جای نگرانی نیست! منتظر نباشید که از دفعه اول، پول هایش را برای خرید یک کالای ارزشمند پس انداز کند. زمانی که نخستین اسکناس ها را به عنوان پول توجیبی می گیرد، شخصیت «فردی ولخرج» را دارد؛ پول در دست خودش است و هر طور دلش بخواهد آن را خرج می کند. چه لذتی ازاین بالاتر! اینکه سرمایه اولش را چطور خرج می کند، اهمیت زیادی ندارد. او در حال کسب تجربه است و با دنیای واقعی پیرامون خودش، ارتباط برقرار می کند. به تدریج، مقایسه و ارزش واقعی اجناس را یاد می گیرد. از حدود ۸ سالگی، شناخت و تشخیص بهتری پیدا می کند و می تواند پولش را برای چیزهایی که واقعا دوست دارد، پس انداز کند.

-ترفیع مقامی که نباید به سادگی آن را نشان داد
موقعی که تصمیم گرفتید به فرزندتان پول توجیبی دهید، مناسبت خاصی مانند جشن تولد، اولین روز بازگشایی مدرسه و… را انتخاب کنید و به او بگویید که از این به بعد حقوق دارد. از شش سالگی هفته ای مثلا هزار یا دو هزار تومان را برایش در نظر بگیرید. همین مبلغ کافی است؛ زیرا هدف ثروتمندکردن بچه نیست، بلکه احساس مسئولیت دادن به اوست.
هدف از دادن پول تو جیبی ، ثروتمندکردن بچه نیست، بلکه احساس مسئولیت دادن به اوست.

-همه چیز مادیات نیست
بعضی از والدین به جای اینکه مبلغی به عنوان توجیبی به بچه بدهند، ترجیح می دهند تا در قبال هر کاری که قادر است در منزل انجام دهد، به او مزد بدهند. توجیه این افراد این است که هرکاری شایستگی دریافت حقوق را دارد. این عمل گرچه به نظر برخی درست است؛ اما کودک را از سن خیلی پایین با این مفهوم آشنا می کند که هیچ چیز رایگان به دست نمی آید. در حالی که مشارکت در زندگی خانوادگی با انجام کارهایی معمول اما وقت گیر و حتی مشکل مانند مرتب کردن منزل، چیدن میزغذا، شستشوی لباس و… همراه است که مسلما نمی توان هیچ قیمتی روی آنها گذاشت. پیش از آنکه مفهوم کار را به کودک معرفی کنید، او را با احساس همیاری، اتحاد و گذشت در خانواده آشنا کنید.

-اعتماد به فرزندتان را زیرسؤال نبرید
گروهی از والدین دادن پول توجیبی را به نتایج تحصیلی یا رفتار و کردار بچه مرتبط می کنند و به نیازهای او هیچ توجهی ندارند. حال آنکه، زمانی که نخستین پول توجیبی را می دهید، باید به فرزندتان بگویید که چقدر به او اعتماد دارید و این اعتماد تحت هیچ شرایطی تغییر نمی کند. برای تحریک و تشویق او به تلاش بیشتر، بهتر است راه دیگری به جز پول را انتخاب کنید. و نکته آخر اینکه نباید از شیوه خرج کردن او انتقاد کنید. «پولش را برای چیزهای بیخود خرج می کند؟» و…. از جمله سؤالاتی است که گاه از خود می پرسید. درکنار توجه و کنترل فرزندتان این نکته را درنظر داشته باشید که این مبلغ متعلق به خودش است و هرطور که دوست داشته باشد، می تواند آن را خرج کند. درغیر این صورت، بهتر است که به او پول ندهید.بهتر است کمکش کنید تا درست خرج کردن را بیاموزد.

برداشت آزاد