شاید شما هم روزی به عنوان یک کارآفرین بتوانید، به موفقیت های چشمگیری در کسب و کار خود نایل شوید و شرکت خود را به عنوان یکی از موفق ترین و پرسودترین سازمان ها معرفی نمایید در این صورت است که شما به عنوان مدیر عامل و رئیس آن شرکت نباید کارهایی را انجام دهید، که در این نوشتار به برخی از این کارها اشاره می کنیم:

 

۱) از قدرت اقتصادی خود علیه رقابت آزاد استفاده نکنید
وقتی شما از شرکت خود سنگری امن ساختید، شاید وسوسه شوید با دست و پنجه نرم کردن با دولت، موقعیت خود را مستحکم کنید. برای این منظور امکان دارد قوانینی را برای حمایت از خود توصیه کنید که رقابت را نابود کند. پس اولین کاری که نباید پس از موفقیت انجام دهید، دست زدن به چنین روشهای پستی است که رقابت را نابود می کند‎؛ یعنی شما باید از رقابت استقبال کنید؛ چرا که شما را تیز و دقیق می کند و مبارزه دایمی با رقبا شرکت را کارآمدتر می کند. کسی که از این رقابت بیشترین سود را می برد، شخص مصرف کننده است. اگر شما معتقدید که باید در خدمت مصرف کننده بود، حق ندارید با حمایت از تصویب قوانین دست و پاگیر، رقبا را از رده خارج کنید. هیچ شرکتی منفورتر از آن نیست که مدیر شرکت، تجارت آزاد را در ظاهر تشویق کند ولی در خفا دست به کارهایی بزند که رقابت را خنثی کند. بنابراین پس از موفقیت، از قدرت اقتصادی خود علیه رقابت آزاد استفاده نکنید.

 

۲) به دنبال استفاده از یارانه و کمک های دولتی نباشید
پس از موفقیت در کسب و کار خود، از دولت هیچ چیز دریافت نکنید، به دولت هیچ چیزی بیش از آنچه که قانون معین کرده است، ندهید چرا که دولت دوست یا همدست شما نیست. آنقدر شجاع باشید که برای دریافت یارانه ها، وام ها و کمک ها دست به سوی دولت دراز نکنید بلکه شما پس از موفقیت باید اولاَ کارآفرینی کنید و در درجه دوم به استقلال شرکت و سودآوری آن فکر کنید.

 

۳) به دشمنان بازار آزاد که دشمن شما نیز هستند، پشیزی کمک نکنید
پس از موفقیت، دشمنان خود را بشناسید؛ آنها اگر بتوانند شما را نابود خواهند کرد بنابراین شریان های حیاتی آنها را قطع کنید و هرگز به سازمان یا موسسه ای که بر ضد کسب و کار یاوه سرایی می کند، پشیزی کمک نکنید.
سازمان های متعددی ارزش های کسب و کار آزاد را آموزش می دهند و به حمایت مالی شما نیاز دارند. این گروه ها اصول اقتصادی قاطعی را دنبال می کنند و می کوشند به هموطنان ما ارزش اقتصاد بازار و نقش کارآفرین را آموزش دهند. آنها استحاق کمک های مالی شما را دارند.

 

۴) فروتنی را از یاد نبرید
وقتی شما به عنوان یک کارآفرین به موفقیت های چشمگیری در کسب و کار خود نایل شدید، پول زیادی به شرکت شما سرازیر می گردد اما موفقیت زیاد خطراتی هم به همراه دارد، چرا که موفقیت با خود دانه نابودی را می آورد.
وقتی درآمد شما بالا می رود، شما به خود مغرور می شوید. ادموند بورک گفته است‏ « هیچ ذره ای از غرور نبوده که به آدمی لطمه وارد نکرده باشد.» این جمله عاقلانه را به خاطر بسپارید. موفقیت، غرور و خودبینی ایجاد می کند. امرسون آن را «حماقت خودپسندی» نامیده است. موفقیت می تواند باعث دیوانگی شما شود و تصمیمات خودبینانه شما می تواند در نهایت به نابودی شما منجر شود. تنها افراد معدودی می توانند موفقیت را تجربه کنند و خود را نبازند. بیشتر مردم اسیر غرور بیجا می شوند.

پس از موفقیت، فروتنی را از یاد نبرید. این نکته را به خاطر داشته باشید که پس از موفقیت دیگر خود را آن گونه نخواهید دید که دیگران می بینند؛ فکر خواهید کرد که فروتن اید، ولی نیستید. پس تصمیمات احمقانه ای خواهید گرفت که به آینده تان آسیب می رساند و موفقیت شما را نابود می کند. برای اینکه در این مواقع اشتباه نکنید باید علایم از دست رفتن فروتنی را همواره به خاطر بسپارید و مراقب آنها باشید‏، علایمی از جمله :
۱) خیلی زود عصبانی می شوید.
۲) با کارمندان خود تندی و پرخاش می کنید.
۳) با افراد خدماتی با عصبانیت برخورد می کنید.
۴) به زیردستان بی اعتنایی می کنید.
۵) ولخرجی می کنید.
۶) برای هیچ کس وقت ندارید.
۷) بر مبنای تحت تاثیر قرار دادن مردم، تصمیم می گیرید.
۸) با صدای بلند حرف می زنید تا دیگران سخنان شما را بشنوند و این گونه خودنمایی می کنید.
۹) لاف می زنید.
۱۰) اتفاق خوب را به حساب خود می نویسید.
۱۱) از اعتبار دیگران ناراحت می شوید.
۱۲) از قدرت خود به روش زورمندانه استفاده می کنید.
۱۳) از مردم انتظار احترام دارید و به چاپلوسان پاداش می دهید.
۱۴) از تعریف و تمجید بیش از حد خوشتتان می آید.
۱۵) افراد خوبی را که با شما مخالف اند، از خود می رانید.
اگر حتی یکی از این شاخصه ها را هم دارا باشید، اسیر حماقت خودپسندی شده اید پس باید به هر نحوی فروتنی خود را حفظ کنید، تا از عواقب آن برحذر باشید.

 

۵) از واکنش های تند نسبت به انتقادها بپرهیزید
موفقیت در کسب و کار و کسب پول زیاد مشکلات خاص خود را به همراه دارد. فعالیت های شما می تواند باعث ایجاد خصومت های بسیار فراتر از معمول در بین همشهریان تان شود. شما باید به شدت مراقب باشید و از هر برخوردی با قانون اجتناب ورزید. اجتماع به انگشت نما کردن افراد ثروتمند عشق می ورزد. قانون حتی ممکن است با شما برخوردی شدیدتر داشته باشد.
توجه نامطلوب رسانه ها، می تواند اثر منفی بر کسب و کار شما بگذارد. مراقب گام های خود باشید. از گرفتاری ها دوری کنید و به آینده فکر کنید.

به عنوان کارآفرین ثروتمند‏، شما برای هر حرکتی که انجام می دهید، مورد توجه و انتقاد قرار دارید. انتقاداتی که بر شما وارد می آید، پاداشی است که هر شخص ثروتمندی که به شهرت می رسد، دریافت می کند. مردم حرف های زشت و نامربوطی درباره شما خواهند زد. در انزوا فرو نروید یا مثل برخی زنان و مردان ثروتمند خود را از دیگران جدا نکنید بلکه ارتباط خود را با دیگران قطع نکنید، با مردم در آمیزید و آنها را به خاطر آزارهایی که به شما می رسانند، ببخشید. شما نمونه زنده موفقیتی هستید که درون سیستم کسب و کار وجود دارد. شما به عنوان یک نمونه موفق باید سیستمی که رشد شما را ممکن کرده است، تقویت کنید.

 

۶) از اظهارنظر درباره آنچه نمی دانید، بپرهیزید
آخرین کاری که شما به عنوان یک کارآفرین پس از موفقیت نباید انجام دهید، پرهیز از اظهارنظرهای نادرست و نابجا است. به یاد داشته باشید که اظهار نظری نادرست و یا نقل قولی بی خردانه می تواند لقبی ناروا را برای یک عمر به شما بچسباند. شما باید مراقب باشید و از مخدوش کردن برخی نظریات و رسوم متداول بپرهیزید.

توجه داشته باشید که بسیاری از افرادی که در زمینه ای خاص، متخصص می شوند، کم جنبه می شوند. به نظر می رسد که انجام کارهای بزرگ در یک زمینه، یک سکوی سخنرانی در اختیار آنها قرار می دهد که درباره طیف و سیعی از موضوعات دیگر هم اظهار عقیده کنند. در این حالت خودبینی شدید، آنها برداشت های تأسف آوری پیدا می کند. بدین ترتیب، شما تنها بخش جزئی از هر موضوعی را می دانید. چگونه می توانید بدون آنکه هرگز کتابی را ورق زده باشید‏، در مورد موضوعات مختلف اطلاع داشته باشید؟ برخی کارآفرینان ثروتمند خود را در نقش یک مفسر می بینند، هیچ کس به عقاید شما اهمیت نمی دهد، بگذارید اعمالتان به جای شما سخن بگویند. از صحبت در مورد مباحث خارج از طیف مهارت های خود دوری کنید. و این توصیه چارلز کترینگ، موسس شرکت دلکو را هم همواره به خاطر بسپارید: « هر چقدر تصور کنیم که می دانیم، همان قدر نادانیم‏، و هر چقدر که بدانیم که نادانیم همان قدر می دانیم.»