4 نکته برای رفع اختلاف
وقتی احساس عصبانیت یا آسیب دیدگی می کنید، چگونه بیان کنید که به چه چیزی برای رفع اختلاف نیاز دارید.
نکات کلیدی
- ما تمایل داریم به آنچه مردم می گویند بر اساس داستانی که به خودمان در مورد قصدشان می گوییم واکنش نشان دهیم.
- واکنش‌های ما زمانی ایجاد می‌شود که فکر می‌کنیم شخصی عمداً قصد نقض یکی از نیازهای اجتماعی ما را داشته است.
- نیازهای اجتماعی به ما کمک می کنند تا پیش برویم، اما اغلب در صورت برآورده نشدن آنها احساس آسیب یا عصبانیت در ما ایجاد می شود.
وقتی از حرفی که کسی گفته است عصبانی می شوید یا آسیب می بینید، آیا می دانید که آنها قصد آسیب رساندن به شما را داشته اند یا خیر؟ اغلب اوقات ما بر اساس داستانی که در مورد هدف آنها برای خود می‌گوییم، به افراد واکنش نشان می‌دهیم، بدون اینکه بپرسیم آنها می‌خواهند با کلماتشان به چه چیزی برسند. واکنش‌های عاطفی ما بر اساس تفسیر ما است که فرد عمداً قصد دارد یکی از نیازهای اجتماعی ما را زیر پا بگذارد یا نادیده بگیرد. ما داستانی می سازیم که آن شخص در هنگام نقض نیاز به چه فکر می کرد.
نقاط قوت و صعف نیازهای اجتماعی
از زمانی که به دنیا می آییم، رفتاری را تکرار می کنیم که توجه، عشق یا امنیت را برای ما به ارمغان می آورد. همانطور که ما در زندگی فراتر از خانواده حرکت می کنیم، برخی از رفتارها نسبت به سایرین مهم تر می شوند زیرا به دنبال احساس اعتماد به نفس یا راحتی در گروه های اجتماعی هستیم. نیازهای معمولی شامل تمایل به احساس احترام، شناخته شدن، تحت کنترل بودن و دوست داشتن است.
از جنبه مثبت، نیازهای اجتماعی به موفقیت های شخصی یا حرفه ای دامن می زند. نیاز من به توجه به من کمک می کند تا به عنوان نویسنده، معلم و سخنران موفق شوم. نیاز من به شناخت من را به انجام کار خوب سوق می دهد. نیاز من به کنترل باعث شد تا یک تجارت موفق را اداره کنم.
این رفتارهای تکراری به نقاط قوت شخصی تبدیل می شوند. آنها همچنین به نقاط ماشه ای تبدیل می شوند.
طرد یا تمسخر نیازهای اجتماعی ممکن است ارزش و اعتماد به نفس را کاهش دهد. پریشانی عاطفی ناشی از عدم تایید اجتماعی می تواند باعث اضطراب، شک به خود و ناامیدی شود. عمق پریشانی اغلب به فرهنگ، ارزش‌های مذهبی و انتظارات افراد مهم مرتبط است. برخی از مردم هرگز تصدیق مورد علاقه خود را به دست نمی آورند.
همه ما می خواهیم دیده شویم، درک شویم، به ما اهمیت داده شود و برای آنچه می دانیم، کاری که آنجام می دهیم و آنچه هستیم مورد قدردانی قرار گیریم. زمانی که نقاط قوت، مشارکت یا استعدادهای ما به رسمیت شناخته نمی‌شوند، آن را شخصی می‌گیریم. وقتی فردی از مرزی عبور می کند که بر احساس امنیت، شرافت یا نظم ما تأثیر می گذارد، احساس می کنیم مورد تجاوز قرار گرفته ایم.
بسته به موقعیت، واکنش‌های ما به برآورده نشدن نیازهایمان از آسیب تا خشم متغیر است. اضطراب و ترس از برآورده نشدن نیازی است که در هویت ما تنیده شده است.
انجام انتخاب احساسی
به آخرین باری که در تعامل با دیگران احساس تحریک، اضطراب یا صدمه دیدن کردید فکر کنید. انتظار داشتید چه چیزی به دست آورید که از شما دریغ یا نادیده گرفته شد؟ وقتی یک جلسه تیمی را رهبری کردید یا کارتان با مشتری جدید آنطور که انتظار داشتید پیش نرفت، چطور؟ آیا احساس بی کفایتی کردید؟ بلا استفاده؟ توهین شده؟ آنچه را که فکر می‌کردید از دست می‌دهید در نظر بگیرید تا در آینده در واکنش‌های خود عینی‌تر باشید.
از انگیزه خود برای دفاع از خود، متقاعد کردن دیگران یا تعطیلی، خجالت نکشید و ناراحت نشوید. وقتی لحظه ای فرصت دارید تا در مورد واکنش خود فکر کنید، در مورد آنچه رخ داده است کنجکاو باشید تا بتوانید از این تجربه بیاموزید. تصدیق آنچه فکر می‌کردید به آن نیاز دارید، اما به دست نیاوردید، می‌تواند باعث تضعیف کنترل نیاز بر مغز شما شود. این از تمرین خودآگاهی و انتخاب عاطفی شما در حین تعامل پشتیبانی می کند.
به دلیل زمان واکنش سریع مغز شما، مهارت این است که خود را در حال واکنش نشان دهید و سپس به سرعت احساسات خود را تغییر دهید. توجه به اینکه شما در حال واکنش هستید اولین قدم است. از بدن خود سرنخ بگیرید. آیا سوزش را در شکم، شانه ها یا فک خود دارید؟ آیا وقتی مضطرب هستید ضربان قلبتان تندتر است؟ آیا پشت گردن شما گرم می شود؟ هر چه سریعتر از پاسخ فیزیکی خودکار آگاه شوید، سریعتر می توانید احساسی را که ترجیح می دهید احساس کنید نام ببرید. آرام می‌شوید و احساس دلخواه را در بدن خود می‌دمید تا تغییر ایجاد کنید.
ایجاد عادت ذهنی برای توجه و تغییر احساسات به زمان نیاز دارد. تمرین مداوم شما را به طور مداوم بهتر می کند. با تنظیم زنگ ساعت سه بار در روز به مدت دو هفته، آگاهی عاطفی خود را بهبود بخشید تا به یاد داشته باشید که از خود بپرسید: «چه احساسی دارم؟ آیا چیز دیگری وجود دارد که ترجیح می‌دهم همین الان احساس کنم؟»
به زبان آوردن نیازهای اجتماعی برای رفع اختلاف
هنگامی که یک نیاز مهم نادیده گرفته می شود یا مورد تمسخر قرار می گیرد، شما با درجاتی از خشم واکنش نشان می دهید یا سکوت می کنید و مملو از صدمه و شک به خود می مانید. شما ممکن است ضدحمله کنید یا درد خود را برای خود نگه دارید. حتی اگر وانمود کنید که هیچ اتفاقی نیفتاده است، ممکن است هرگز این تخلف را نبخشید و به اعتماد در رابطه آسیب بیشتری وارد کنید.
فهرست زیر شامل برخی از رایج‌ترین محرک‌های عاطفی است، به این معنی که شما زمانی واکنش نشان می‌دهید که احساس می‌کنید نیازی را که برایتان بسیار مهم است دریافت نمی‌کنید یا نخواهید داشت.
مقبول باشید
احترام داشته باشید
دوست داشته شوید
درک شوید
مورد نیاز باشید
منصفانه رفتار شود
باارزش باشید
احساس دوست داشته شدن داشته باشید
احساس امنیت کنید
تلاش/آرزو قدردانی شده
دانش/تجربه شناخته شده
فرمول چهار جمله ای برای تعیین مرزها و کاهش تعارض
این فرض که شخصی قصد بی احترامی به نیاز شما را داشته باشد، می تواند به مجادله تبدیل شود. وقتی احساس کردید که احساسات شما تحریک شده است، بپرسید که آیا می توانید آنچه را که تجربه می کنید به اشتراک بگذارید. اگر شخص برای شنیدن افکار شما آماده است، از این روش چهار جمله ای برای کاهش تنش و رفع اختلاف استفاده کنید.
- “این چیزی است که من شنیدم که شما گفتید.” کلمات کلیدی را که فرد گفته است تکرار کنید. در یکی دو جمله بگویید. تفسیر یا فرض خود را اضافه نکنید.
- “احساس می‌کردم که این کار را نکردی (نیازی که دریافت نکردی را بیان کن).” نیازی را که احساس می‌کنید دریافت نکرده‌اید، مانند احترام، قدردانی، یا گفت‌وگوی بدون قضاوت و ایمن به اشتراک بگذارید.
- “امید من این است که بتوانیم در مورد آنچه که هر دو برای تقویت روابطمان نیاز داریم صحبت کنیم.” آنچه را که امیدوارید در نتیجه یک گفتگوی آزاد اتفاق بیفتد را بیان کنید.
- “در آینده، من از شما می خواهم که _____. آیا چیزی از من نیاز داری؟» این بیانیه نهایی درخواست شما برای چگونگی برآورده شدن نیاز شما در آینده است.
مثال: «وقتی حرفم را قطع کردی و گفتی که ایده من هرگز جواب نمی‌دهد، احساس کردم که بدون هیچ توضیحی حرفم را قطع کردی، که فکر می‌کنی ایده‌های من ارزشی ندارند. آیا می توانیم در مورد اینکه چگونه می توانیم به شیوه ای سازنده تر تعامل کنیم صحبت کنیم؟ در آینده، خوشحال می شوم که استدلال و ایده های شما را بشنوم اگر اجازه دهید ابتدا افکارم را تمام کنم. آیا کاری وجود دارد که دوست داشته باشید من طور دیگری انجام دهم؟»
ممکن است زمانی که احساسات و نیازهای خود را به اشتراک می گذارید، احساس آسیب پذیری کنید، اما این بهتر از عصبانی ماندن یا آسیب دیدگی است. ممکن است فرد به صورت تدافعی پاسخ دهد، اما نمی تواند تاثیری که کلماتش بر شما داشته است را انکار کند. در حالت ایده‌آل، آن شخص حرف شما را می‌شنود و در آینده بیشتر به نیازهای شما توجه می‌کند. انشالله که آنها نیز آنچه را که نیاز دارند به اشتراک بگذارند.
منبع: Psychology Today
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.